Ze is een juweel in het Mode Departement van de Antwerpse Academie voor Schone Kunsten. Ze won de Christin Mathys award met haar derde bachelorcollectie en met haar mastercollectie zet ze ons weer op een rollercoaster van schoonheid. In haar chique, Antwerps appartement ontmoet ik Raffaela, ze speelt met haar traditionele trouwring die ze voor weinig geld op de kop tikte op vakantie in Sardinië en vertelt passioneel over Miro, Tal R en het Eames ontwerpersduo.
Patchwork en pailletten
Pailletten die je een zeemeermin gevoel geven, zwart-wit prints, brede mouwen en kimono-geïnspireerde jasjes. Dat was Raffaela Graspointners’ derde bachelorcollectie vorig jaar. Ze won dan ook de Christine Mathys award. “Het was de allerlaatste show. Ik was met al mijn vrienden frietjes gaan eten en plots kwam een docente die me vertelde dat ik de volgende dag aanwezig moest zijn op een brunch. Ik was totaal niet op de hoogte van de prijzen die je kon winnen en wist dus niet dat deze brunch plaatsnam om prijzen uit te reiken. Ik at rustig mijn frietjes verder op tot mijn vrienden me duidelijk maakten dat ik een prijs ging winnen. Ik was euforisch. Als ik één prijs wou winnen, dan was het deze wel."
De memphis groep in Italië, een groep vormgevers uit de late jaren 70, inspireerde Raffaela in deze collectie. Ze liet zich ook beïnvloeden door de schilder Tal R. Vele jasjes uit haar collectie hadden kimono details zoals de binding, die ze met velcro liet sluiten om het een sportievere look te geven.
Voor Raffaela naar de Antwerpse Modeacademie ging, deed ze een stage bij modeontwerpster Ute Ploier in Wenen. Ze leerde er internationale studenten kennen die al jaren met mode bezig waren. Ze ontdekte zo de modewereld en toen ze de website van de Antwerpse academie te zien kreeg was ze geïmponeerd. “Modeontwerpster worden was niet mijn kinderdroom. Toen ik de stage deed, veranderde alles. Toch was ik te onzeker om mij in te schrijven aan de modeacademie. Dus deed ik eerst stage bij Tim Van Steenbergen en leerde zo Antwerpen kennen. Dat gaf me het zelfvertrouwen om me in te schrijven.”
Solden bij Acne
Als Raffaela niet aan haar collectie werkt gaat ze iets drinken met vrienden in Witzli Poetsli of onstpant ze in het Rivierenhof. Ze verveelt zich geen moment, toch mist ze de bergen uit Oostenrijk. “Als ik hier uit mijn huis kijk zie ik enkel andere huizen. In Oostenrijk zag ik de bergen en woonde ik dichtbij een meer. Prachtig gewoon.” Toch haalt Raffaela geen inspiratie uit haar thuisland. Ze vind het moeilijk om te ontdekken waar je je inspiratie überhaupt uit haalt. Ze gaat vooral op zoek naar beelden. “Door de jaren heen leer je zoveel dingen kennen. Schilderijen, plaatsen, details in kledij. Het is niet moeilijk om dan iets te zoeken waarmee je wil werken.”
“De grootste droom van allemaal?
Een vakantie naar de Caraïben”
De Modeacademie is de perfecte school voor Raffaela. Het is een artistieke richting waar je kunt experimenteren. “Ik heb er zoveel geleerd. Ik heb vooral mezelf leren kennen. Er is veel mentale druk, je geeft alles fysiek en mentaal maar op het einde ben je wel trots op jezelf.” Toch wil ze geen modeontwerpster worden op dit moment. Raffaela ziet zichzelf als modestudente en vindt het nu niet het juiste moment om haar eigen label te produceren. Ze is kritisch voor zichzelf. Maar haar ambities liggen ergens anders. “Marni is mijn favoriete designerbrand. Het is vrouwelijk, speels en mooi. Het is mijn droom om voor Marni te werken. Eender welke job bij Marni zou ronduit geweldig zijn. Ik ga mij zeker bij hen aanbieden. Maar ook MiuMiu, Proenza Schoulder, Céline of Dries van Noten lijken me heel erg interessant. Mijn lievelingswinkel is Acne. Het is creatief, origineel en soms heel apart. Ik ben super blij wanneer het solden zijn bij Acne, dan kan ik het betalen.(lacht) Een job bij Acne zou ik ook wel willen. Maar de grootste droom van allemaal is een vakantie naar de Caraïbische eilanden. Ik wil na zo veel jaren studeren gewoon eens relaxen.(lacht)”
“Toen mijn collectie af was,
was ik enorm trots.
Dit heb ik gemaakt!”
Indiase inspiratie
De Oostenrijkse won ook de Austrian fashion award bij toeval. Ze schreef zich per ongeluk in voor deze award. Haar derde bachelorcollectie werd perfect ontvangen door haar landgenoten. “Ik weet nog goed dat voor de show van de Antwerpse Modeacademie mijn hele collectie af was. Ik stond in mijn appartement voor het kledingrek met al wat ik gerealiseerd had en ik vond het mooi. Ik was trots. Dit heb ik zelf gemaakt!(lacht) Dat mijn collectie daarbovenop door mijn thuisland zo goed werd ontvangen maakte mij nog blijer.”
Dit jaar studeert Raffaela af en haar Mastercollectie is weer eens perfection. Je herkent Raffaela in elk silhouet maar toch is de collectie helemaal anders tegenover de vorige collectie, Ze werkt heerlijk vernieuwend en met een paar leuke pastels en patchwork. “Voor deze collectie heb ik inspiratie gehaald uit kunst van de Amerikaanse artiesten Ray en Charles Eames. Ik wou vooral een moderne collectie maken geinspireerd door traditionele etnische dingen zoals oude Indiase prints, gekartelde afwerkingen, de Indiase hand en Indiase miniatuur tekeningen.” Ook schilder Joan Miro heeft haar geïnspireerd. Ze werkt in deze collectie met leder en doet aan color blocking. Kers op de inspiratietaart was haar touch van sportkledij uit de jaren 90. Toch vindt Raffaela niet dat ze een kenmerkende stijl heeft. Ze houdt vooral van het mixen van kleuren, borduurwerk en van oversizede kledingstukken. “Je moet voor alles open staan. Je past je aan aan de tijd. Ik denk meer na over de kledij dan over mijn signature.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten